Metsola: Este é o momento de responder á chamada de Europa

Na súa intervención, a presidenta Metsola falou da realidade dunha brecha que existe entre o que a xente espera e o que Europa é capaz de ofrecer neste momento, especialmente nos ámbitos da saúde, a enerxía e a seguridade. Tamén dixo que o futuro de Europa está ligado ao futuro de Ucraína.

O discurso do presidente Metsola pódese consultar a continuación.

Presidente Von der Leyen,

presidente Macron,

O primeiro ministro Costa,

Queridos europeos,

Estou moi orgulloso de estar aquí hoxe cando chegamos a este fito neste exercicio único de cidadanía activa. Edificio en Europa. No futuro probando as nosas bases.

propaganda

Entre os moitos discursos que escoitamos hoxe, creo que hai unha mensaxe que podemos quitar hoxe: o futuro de Europa aínda está sen escribir e a nosa historia depende de ti, de todos nós.

Este debate adquiriu unha nova realidade o 24 de febreiro, cando o presidente Putin ordenou ao seu exército invadir Ucraína. Un acto de agresión medieval que cambiou o mundo.

O mundo posterior ao 24 de febreiro é un mundo moi diferente. Un máis perigoso. O papel de Europa cambiou con el. Non podemos permitirnos o luxo de perder máis tempo.

Como respondemos á invasión e como debemos seguir respondendo é a proba de lume dos nosos valores. A unidade e resolución da nosa resposta confundiu aos críticos e fíxonos orgullosos de ser europeos. Ese debe ser o proxecto para adiante.

Pero mentres falamos aquí, Ucraína segue sendo invadida. As bombas seguen matando indiscriminadamente. As mulleres seguen sendo violadas. Millóns fuxiron e seguirán facéndoo. A xente segue atrapada nos túneles baixo Mariupol.

Os ucraínos buscan apoio en Europa. Porque saben o que che dirán millóns de europeos que se viron obrigados a pasar medio século detrás do xugo do telón de ferro: Non hai alternativa a Europa.

O futuro de Europa está ligado ao futuro de Ucraína. A ameaza á que nos enfrontamos é real. E o custo do fracaso é trascendental.

E eu pregunto: como xulgará a historia os nosos actos? Lerán as xeracións futuras sobre o triunfo do multilateralismo sobre o illacionismo? O afianzamento dunha relación de interdependencia entre nacións e persoas que están orgullosas das súas diferenzas como dixo anteriormente Laura, pero quen entenden que neste novo mundo o futuro só pode estar xuntos?

Iso depende de nós. Esa é a nosa responsabilidade. E permítanme dicirlle hoxe aquí que o Parlamento Europeo loitará por unha Europa máis forte e por todo o que significa Europa. Iso significa liberdade, democracia, estado de dereito, xustiza, solidariedade, igualdade de oportunidades.

Iso significa que debemos escoitar máis do que falamos. Este exercicio debe ser sobre ti. Sobre o noso proxecto que traballa para persoas de aldeas e cidades e rexións de toda Europa.

Europa ten unha historia orgullosa. Creamos o mercado común, aseguramos a ampliación a Estados sucesivos, adoptamos o sufraxio universal, eliminamos as fronteiras interiores, creamos unha moeda común e consagramos os dereitos fundamentais nos nosos tratados. O noso proxecto europeo foi unha historia de éxito. Quizais non sexa perfecto pero representamos un bastión da democracia liberal, das liberdades persoais, da liberdade de pensamento, da seguridade e da seguridade. Iso inspira a millóns en Europa e en todo o mundo.

Non obstante, esta Conferencia tamén demostra que existe unha brecha entre o que a xente espera e o que Europa é capaz de ofrecer neste momento. Por iso necesitamos unha convención como seguinte paso. E niso insistirá o Parlamento Europeo. Hai problemas que simplemente non poden esperar.

Iso é certo para a defensa. Necesitamos unha nova política de seguridade e defensa porque sabemos que nos necesitamos, que só somos vulnerables. E aquí non temos que reinventar a roda. Podemos complementar en lugar de competir coas alianzas existentes.

É certo para a enerxía. Aínda dependemos demasiado dos autócratas. Onde aínda existen illas Enerxéticas. Onde debemos apoiarnos mutuamente mentres nos desligamos do Kremlin e investimos en fontes de enerxía alternativas. Onde entendemos que as enerxías renovables son tanto de seguridade como de medio ambiente. Pero iso só podemos facelo xuntos.

Isto tamén é certo para o cambio climático. O reto dunha xeración na que Europa liderou con orgullo a carga global.

É certo para a saúde, onde debemos ter en conta as leccións da pandemia e facer que os nosos sistemas de saúde se interconecten, compartir información e compartir recursos. Cando o próximo virus nos golpee, non podemos deixar que peche as nosas vidas. O noso primeiro instinto non pode ser recrear as fronteiras do pasado.

É certo para o noso modelo económico, onde debemos garantir a flexibilidade suficiente sen atarse as mans ás xeracións vindeiras. Onde sexamos capaces de crear os postos de traballo que necesitamos para prosperar.

É certo para a migración, como escoitamos nos vídeos e testemuños, onde aínda necesitamos un sistema xusto cos necesitados de protección, firme cos que non, pero forte contra os que máis abusan. persoas vulnerables do planeta.

É certo para a igualdade e a solidariedade. A nosa Europa debe seguir sendo un lugar onde poidas ser quen queres ser, onde o teu potencial non se vexa afectado polo teu lugar de nacemento, o teu xénero ou a orientación sexual. Unha Europa que defende os nosos dereitos: das mulleres, das minorías, de todos nós. Unha Europa que non deixa atrás a ninguén.

En todas estas áreas e máis, quero que Europa lidere. Porque se non nós, simplemente será outra persoa.

Queridos europeos,

Nesta Conferencia sobre o Futuro de Europa participaron centos de miles de persoas en toda Europa. Esta foi unha experiencia intensa no poder da democracia participativa despois de meses de discusións e poderoso debate. Quero agradecerche por crer na promesa de Europa.

E quero agradecer especialmente a Guy Verhofstadt e Dubravka Šuica e ás diferentes Presidencias do Consello -o primeiro ministro Costa, o ministro Clement Beaune aquí hoxe- grazas por liderar este proceso. Tamén quero agradecer ao noso falecido presidente David Sassoli, que estaría tan orgulloso. Estaría tan orgulloso hoxe. E, por suposto, nada disto podería facerse sen todo o persoal, e pídovos que aplaudides ao persoal do Parlamento Europeo e das institucións que realmente traballaron para que isto sucedese. Agradezo a todos, por crer neste exercicio, por loitar por Europa, por enfrontarse aos cínicos.

É máis doado ser cínico, ser populista, mirar para dentro pero habería que expor o populismo, o cinismo e, o nacionalismo polo que son: falsa esperanza vendida por quen non ten respostas. Os que teñen medo de forxar o duro e longo camiño do progreso.

Europa nunca tivo medo. Agora toca dar un paso atrás e non retroceder.

Estamos unha vez máis nun momento decisivo da integración europea e ningunha suxestión de cambio debería estar prohibida. Calquera proceso que sexa necesario para que poidamos chegar alí debe ser aceptado.

Como estudante, participei en política porque cría que o lugar da miña xeración era Europa. Creo aínda. Non vemos Europa vella nin nova. Non vemos Estados grandes e pequenos. Entendemos que as ideas son máis grandes que a xeografía.

Esa sensación, hai 18 anos, cando 10 países, incluído o meu, se uniron á UE é un momento que permanecerá comigo para sempre. Contabamos os segundos para a medianoite do primeiro de maio e podías sentir a alegría, a esperanza, a paixón coa que a xente cría. A xente hoxe en Ucraína, en Xeorxia, en Moldavia e aínda nos Balcáns occidentais míranos co mesmo sentido de propósito. Por suposto, cada país debe seguir o seu propio camiño, pero non debemos ter medo de liberar o poder de Europa para cambiar a vida das persoas para mellor, como fixo co meu país.

Por último, estamos aquí reunidos no Día de Europa, durante o ano dedicado á mocidade, na sede do Parlamento Europeo, en Estrasburgo. Non hai lugar máis simbólico do poder da democracia, do poder de Europa para dar o seguinte paso, xuntos.

Este é o momento de responder á chamada de Europa. Este é o noso tempo.

Grazas.

Comparte este artigo: