Como garantir procedementos de regreso xustas, humanas e eficaces?

Unha política de retorno eficaz e humana, con pleno respecto dos dereitos fundamentais, é unha parte fundamental da política migratoria da UE. Nunha Comunicación sobre a política de devolución da UE adoptada hoxe (28 de marzo), a Comisión presenta os avances realizados neste campo e sinala futuros desenvolvementos e accións necesarias.

Nos últimos anos producíronse importantes cambios lexislativos e prácticos en todos os estados membros para establecer regras xustas e transparentes e mellorar o xeito en que se realizan os procedementos de devolución. A Directiva de devolución, adoptada en 2008, estableceu normas comúns claras, transparentes e xustas sobre a devolución dos cidadáns de terceiros países sen dereito legal de permanencia na UE e sobre o uso de medidas coercitivas, detención e prohibicións ao reingreso . Non obstante, pódese avanzar para asegurar que todas as garantías que se dispoñan ao abeiro deste sexan aplicadas uniformemente en toda a UE e que leven a prácticas humanas eficaces e eficaces.

A comisaria de Asuntos Internos, Cecilia Malmström, dixo: "A Directiva sobre o retorno influíu positivamente na lexislación e na práctica nacional. Foi un motor para o cambio en materia de saída voluntaria e o control do retorno forzoso. Contribuíu a unha redución global dos períodos máximos de detención en toda a UE e axudou para promover alternativas á detención. Aínda así, a situación de detención en varios estados membros xera serias preocupacións. Polo tanto, debemos continuar co noso esforzo para facer cumprir unha política críbel e humana mediante prácticas que garantan os dereitos fundamentais e a dignidade de cada individuo - calquera que sexa o seu estado migratorio ".

A Directiva de devolución contribuíu a desenvolvementos positivos en termos de: respecto dos dereitos fundamentais; procedementos xustos e eficientes; redución de casos nos que os migrantes quedan sen un status legal claro; primacía da partida voluntaria e; promoción da reinserción e fomento de alternativas á detención.

A pesar destes cambios positivos, aínda queda espazo para mellorar a aplicación práctica da Directiva e as políticas de retorno en xeral.

Os esforzos deben centrarse en: aspectos relacionados coas condicións de detención; un uso máis sistemático de alternativas á detención; a creación de sistemas independentes de control de retorno forzado; a eficacia global da política (por exemplo, procedementos máis rápidos e maiores taxas de devolución voluntaria).

As cifras mostran unha brecha considerable entre as persoas emitidas cunha decisión de retorno (aproximadamente 484,000 persoas en 2012, 491,000 en 2011 e 540,000 en 2010) e as que, como consecuencia, abandonaron a UE (aproximadamente 178 en 000, 2012 en 167 e 000 2011 en 199).

propaganda

Os principais motivos de non retorno están relacionados con problemas prácticos na identificación de retornados e na obtención da documentación necesaria de autoridades extracomunitarias. É por iso que a mellora da cooperación con países non da UE é un compoñente vital para mellorar a eficacia dos procedementos de devolución.

En total, a Comisión identificou cinco áreas principais de actuación:

• Garantir unha aplicación correcta e eficaz das normas existentes: A Comisión continuará a atender todas as carencias identificadas na comunicación cos Estados membros. Prestará especial atención á aplicación por parte dos Estados membros das disposicións da Directiva relativas á detención de retornados, salvagardas e remedios legais, así como ao tratamento de menores e outras persoas vulnerables en procedementos de devolución. Utilizará o mecanismo de avaliación de Schengen para avaliar o cumprimento das regras no campo de devolución e o control do retorno forzado reforzado.
• Promover prácticas máis consistentes e compatibles cos dereitos fundamentais: a Comisión adoptará un "Manual de devolución" que contén directrices comúns e mellores prácticas. Apoiará os esforzos realizados polo Consello de Europa para codificar as normas de detención detalladas.
• Desenvolver máis diálogo e cooperación con países non da UE: os problemas de retorno e readmisión seguirán sendo tratados de forma consistente, de forma equilibrada, en diálogos de cooperación con países non da UE, como o enfoque global da migración e da mobilidade e das alianzas de mobilidade. Afianzaranse os esforzos para fortalecer a capacidade nos países non comunitarios, por exemplo para mellorar a súa capacidade de proporcionar asistencia e apoio á reinserción aos retornados.
• Mellora da cooperación operativa entre os estados membros ao regreso: A Comisión utilizará a Rede Europea de Migración como plataforma de cooperación, especialmente para recoller e compartir información no campo do retorno voluntario.
• Mellorar o papel de FRONTEX no campo do retorno: o papel de coordinación de Frontex no campo das operacións de retorno conxuntas debería aumentar aínda máis, garantindo que se cumpran as normas comúns relacionadas co trato humano e digno dos retornados. Deberían organizarse adestramentos sobre cuestións de retorno.

Máis información

MEMO / 14 / 243
Comunicación sobre Política de devolución da UE
De Cecilia Malmström
Estes Comisario Malmström, en chilro
DG Asuntos Internos
Estes DG Asuntos Internos sobre chilro

Comparte este artigo: