Cameron a Europa: "Non veñas aquí a menos que teñas un traballo, deixa á túa muller na casa e espera que os traballadores de Asia ou África reciban un mellor tratamento"

Opinión de Denis MacShane

Os cidadáns irlandeses, italianos, franceses e finlandeses deberán demostrar que teñen un emprego en Gran Bretaña antes de viaxar ao país segundo os plans anunciados hoxe polo primeiro ministro David Cameron.     

E un español alemán ou necesita demostrar a súa esposa ou o seu marido pode falar inglés antes de seren autorizados a unirse aos seus cónxuxes traballan no Reino Unido para crear unha vida familiar.

Estas son dúas das propostas notables presentadas polo primeiro ministro David Cameron hoxe (28 de novembro), o ataque máis directo sobre o dereito de todos os cidadáns da UE de viaxar libremente e traballar na mesma base que os cidadáns nacionais entre os mercados de traballo 28 do Unión Europea.

E se os outros 27 gobernos da UE non admiten as súas demandas, Cameron dixo: "Non descarto nada" de que Gran Bretaña permaneza como membro da UE no seu referendo "In-Out" proposto. Mentres outros ministros do alto ministro insinúan que estarían felices de ver o Reino Unido abandonar Europa, esta é a primeira vez que o primeiro ministro falando en claro di que era unha opción que el respaldaría se non conseguía o seu camiño.

Aínda que o Sr Cameron dixo que estaba en contra cotas ou tapas para os cidadáns da UE que traballan en Gran Bretaña o seu discurso estaba cheo de irlandeses, polacos, os cidadáns españois ou holandeses-chamando o nome de "inmigrantes" e describindo os como spongers no sistema de benestar da Gran Bretaña.

De feito, Alemaña, Irlanda, Dinamarca, España, Holanda e outros estados membros da UE teñen máis cidadáns da UE que viven dentro das súas fronteiras que a Gran Bretaña, pero no seu discurso de David Cameron presentou Gran Bretaña como un caso excepcional que tiña moitos compañeiros de traballo europeo e vivir aquí.

propaganda

Buscando responder á crecente hostilidade do seu propio partido aos cidadáns da UE que traballan en Gran Bretaña e intentando recuperar os electores do partido separatista nacionalista británico, o Partido Republicano que trouxo aos Tories nas recentes eleccións, o Sr Cameron presentou un conxunto dramático de propostas que folga no corazón do concepto de non discriminación da UE entre os seus cidadáns.

De feito, os cidadáns da UE que traballan en Londres e noutras cidades onde a crecente economía laboral baseada en baixos salarios aspirou a tantos traballadores, serían tratados con máis dureza que os traballadores que chegaron desde Pakistán, India ou Bangladesh para unirse á comunidade musulmá de 2.5. en Gran Bretaña.

E nunha mensaxe curiosa aos dous millóns que viven británica máis e traballar noutros países da UE Sr Cameron dixo que aceptou que, se os seus plans son postos en práctica, eles terían que afrontar a discriminación recíproca.

No seu tan esperado discurso, o señor Cameron descartou o home-palla de impoñer cotas numéricas aos cidadáns da UE que Angela Merkel, Manuel Valls e Matteo Renzi, así como outros líderes gobernamentais nacionais dixeron que nunca serían concedidos.

No seu lugar, propón discriminar aos cidadáns da UE esixindo a exclusión exclusiva británica das regras do tratado existentes. Na demanda máis dramática que formulou Cameron, dixo que os cidadáns da UE deberían "ter unha oferta de traballo antes de vir aquí" se querían traballar. Administrar isto vai ser difícil. ¿Os funcionarios do Eurostar na Gare du Nord de París ou os empresarios de Easyjet en Madrid terán que facturar a todos os seus pasaxeiros un traballo esperándoos en Gran Bretaña antes de que se lles permita subir a un tren ou avión?

Nestes momentos o traballo con pouca remuneración en Gran Bretaña está subvencionado mediante créditos fiscais que permiten aos empresarios pagar salarios baixos sabendo que os traballadores reciben un complemento á súa paga que doutro xeito non sería suficiente para permitir nin sequera un nivel de vida moderado. É unha forma de imposto sobre a renda negativo e permitiu a centos de miles de empresas contratar persoas con salarios moi baixos. Os traballadores con salarios baixos con fillos tamén reciben unha recarga fiscal para manter a vida familiar.

Agora, o Sr Cameron propón rexeitar estes beneficios aos irlandeses ou españois e outros cidadáns da UE durante catro anos. O primeiro ministro parece estar dirixido só a cidadáns europeos e non a persoas procedentes de países fóra da UE.

Coa mellor vontade do mundo, é difícil ver isto como un aspecto non discriminatorio e, como tal, aberto ao Tribunal Europeo de Xustiza.

O polaco Donald Tusk asume este luns o cargo de presidente do Consello Europeo. ¿Espera Cameron que Tusk, como a súa primeira tarefa como xefe político da UE, diga aos seus compañeiros polacos que deberán aceptar un tratamento diferente se traballan en Gran Bretaña por parte de cidadáns británicos e extracomunitarios? A chamada de Cameron para facer probas de inglés para os "migrantes da UE". Os seus socios poden chegar directamente ao noso país sen ningún control adecuado.

Isto implica o espectáculo de que un cidadán portugués ou grego teña que demostrar que a súa muller, marido ou parella poden pasar unha proba de inglés antes de que se lle permita formar unha unidade familiar en Gran Bretaña.

Cameron tamén di cidadáns da UE, pero non inmigrantes da Asia enfrontarase "un novo requisito de residencia para a vivenda social - o que significa que non pode mesmo ser considerado para unha casa de consello a non ser que estea aquí por polo menos catro anos."

Esta é en gran parte sen sentido como moi pouco a vivenda social foi construído en Gran Bretaña neste século. A maioría dos cidadáns da UE en Gran Bretaña viven na casa alugada de señoríos privados. Pero, de novo, iso cheira a discriminación que é probable que falle a proba TJCE. Os maiores consumidores de vivenda social nos últimos anos foron inmigrantes pobres de países asiáticos Commonwealth próximos á Gran Bretaña para casar con primos que xa viven no país.

Os líderes da UE de forma sensata non vai buscar a sobre-reaccionar a esixencias dramáticas do Sr Cameron como ninguén quere a Gran Bretaña a deixar a UE. Pero as propostas do señor Cameron non son susceptibles de satisfacer os electores do UKIP e activistas conservadores que se queixan os números benvida ao Reino Unido, non se reciben créditos fiscais ou pode traer socios que non falan inglés.

Os empresarios que teñen consistente negouse a adestrar traballadores británicos ou pagarlles salarios decentes para que créditos pagar impostos top-up non son necesarios non son susceptibles de cambiar as súas prácticas de contratación.

Sr Cameron pode ter gañado o peor dos dous mundos. Presentou un conxunto de requisitos que implican claramente a discriminación contra os cidadáns da UE e que será difícil para os outros Estados 27 estados, a Comisión Europea eo Parlamento Europeo a aceptar. Pero non está a cumprir as esixencias dos seus eurocépticos do partido, os votantes do UKIP, que drenan os Tories da súa base electoral, así como a prensa todo de quen quere unha redución á fronte do número de cidadáns da UE autorizados en Gran Bretaña anti- UE.

Lonxe de este discurso peche debate interno da UE de Gran Bretaña só abre un novo capítulo. E a suxestión claro que, se non conseguir o que esixe o Sr Cameron fará campaña para Brexit é o tipo de fanfarronice e chantaxe que outros líderes europeos poden atopar a tolerar aínda van dicir algo ata a elección británica en maio próximo.

Denis MacShane é ex ministro de Europa de Europa. O seu libro Brexit: Como a Gran Bretaña deixará Europa será publicado por IB Tauris no inicio do ano.

Comparte este artigo: