Póñase-se connosco

lexislación de residuos da UE

O regulamento da UE sobre transporte de residuos non logra solucionar a crise das exportacións de residuos en Europa

COMPARTIR:

publicado

on

Utilizamos o teu rexistro para proporcionar contido do xeito que consentiches e mellorar a nosa comprensión. Podes cancelar a subscrición en calquera momento.

A proposta revisada do Regulamento de transporte de residuos [1] presentada hoxe pola Comisión Europea é un paso adiante benvido, pero hai que facer máis para mitigar as consecuencias das exportacións de residuos da UE, advirte a Oficina Europea de Medio Ambiente (EEB). O texto ten como obxectivo axustar a política de transporte de residuos da UE máis en consonancia coa xerarquía de tratamento de residuos e unha boa xestión ambiental dos residuos, dous principios reitores da política de residuos da UE. Non obstante, as excepcións e a insuficiente distinción entre a reciclaxe de materiais e as formas máis baixas de recuperación corren o risco de dilualo, segundo a maior rede europea de ONG ambientais.

O texto revisado pode desviar temporalmente un pouco máis de residuos aos países da OCDE en lugar de aos non pertencentes á OCDE, pero non dificultará a exportación de residuos e non garantirá que os recursos valiosos permanezan no sistema dentro da UE. O EEB avoga por unha prohibición estrita, que sería máis fácil de facer cumprir e que crearía unha presión adicional para reducir a xeración de residuos e o consumo de recursos virxes na UE.

O director de Integración de Políticas e Economía Circular de EEB, Stéphane Arditi, dixo: "O envío de residuos fóra da UE non é só unha delegación inxusta do noso deber de xestionar os nosos propios residuos e un obstáculo para a prevención de residuos. Tamén é unha oportunidade perdida de converter os residuos en materias primas secundarias, reducindo a nosa dependencia dos recursos naturais importados e, finalmente, facendo da UE un exportador secundario de materias primas”.

Dentro ou fóra da UE, as exportacións para a eliminación de residuos están prohibidas por defecto, pero o texto parece non facer unha distinción entre os envíos para a reutilización e reciclaxe e os envíos para formas máis baixas de valorización, como a incineración. [2]. Isto fai que sexa tan fácil exportar materiais a outro país da UE ou da OCDE para a súa incineración como para a súa reutilización ou reciclaxe, o que está en desacordo coa xerarquía dos residuos. A efectos de execución, a proposta tamén distingue entre os envíos para reutilización e os envíos de residuos, pero descoida o feito de que os produtos enviados para a súa reutilización chegarán nalgún momento ao seu fin de vida útil e deberían ser xestionados no país receptor.

Para artigos como produtos electrónicos e posiblemente téxtiles e coches no futuro, os consumidores pagan as chamadas taxas de Responsabilidade Estendida do Produtor (EPR) para apoiar a correcta recollida, reciclaxe e eliminación de residuos. Non obstante, se as taxas que pagan os consumidores non seguen os produtos cando son enviados para a súa reutilización, permanecerán indebidamente cos produtores dos países exportadores, en lugar de axudar aos países receptores a xestionar a fase de tratamento de residuos.

En 2020, as exportacións da UE de residuos a países non pertencentes á UE alcanzaron os 32.7 millóns de toneladas, o que supón un aumento das tres cuartas partes (+75 %) desde 2004. A maior parte destes residuos enviouse a Turquía (13.7 millóns de toneladas), seguida da India ( 2.9 millóns de toneladas), Reino Unido (1.8 millóns de toneladas) e Suíza (1.6 millóns de toneladas), Noruega (1.5 millóns de toneladas), Indonesia e Paquistán (1.4 millóns de toneladas) [3].

O EEB, a alianza Rethink Plastic e Break Free From Plastic instaron reiteradamente á Comisión a intervir e deter a importante carga sanitaria, ambiental e social dos residuos da UE, e en particular dos plásticos, sobre os países receptores. [4]. As exportacións de residuos perigosos permanecen na súa maioría dentro da UE: en 2018, 7.0 millóns de toneladas das exportacións de residuos perigosos dos Estados membros da UE foron enviadas a outro estado membro, o que corresponde a aproximadamente o 91 % das exportacións totais. [5].

propaganda

Durante os próximos 12 a 18 meses, a proposta de Regulamento de traslados de residuos será debatida pola Comisión de Medio Ambiente do Parlamento Europeo, así como cos representantes dos Estados membros no Consello, segundo o Procedemento Lexislativo Ordinario. O EEB advirte de que as lagoas actuais poden levar a debilitar a proposta

[1] https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/qanda_21_5918 
[2] A ficha menciona “establecer condicións máis estritas para os envíos para vertedoiro ou incineración, de xeito que só se autoricen en casos limitados e ben xustificados”, pero tal distinción non queda clara no texto.
https://ec.europa.eu/commission/presscorner/api/files/attachment/870408/Factsheet%20on%20Waste%20shipments.pdf.pdf 
[3] Fonte: Eurostat
[4] https://meta.eeb.org/2021/09/30/slay-the-plastic-waste-trade-dragon-campaigners-urge-the-eu/

[5] Fonte: Eurostat

Comparte este artigo:

EU Reporter publica artigos de diversas fontes externas que expresan unha ampla gama de puntos de vista. As posicións adoptadas nestes artigos non son necesariamente as de EU Reporter.

Trending