Póñase-se connosco

enerxía

Redefinición do hidróxeno renovable

COMPARTIR:

publicado

on

Utilizamos o teu rexistro para proporcionar contido do xeito que consentiches e mellorar a nosa comprensión. Podes cancelar a subscrición en calquera momento.

O hidróxeno renovable terá un papel fundamental na viaxe de Europa cara á neutralidade climática, sen embargo, este sector, que ten tanto potencial, necesita pragmatismo para garantir a súa escalabilidade e competitividade.

A UE foi, nun momento, liderando o desenvolvemento do hidróxeno desde a fronte, pero outros continentes xa se puxeron ao día e xa aprobaron lexislación para incentivar e protexer a súa produción.

A Lei de Redución da Inflación dos Estados Unidos, por exemplo, entrou en vigor en agosto introducindo bonificacións fiscais consideradas tan xenerosas que as accións das empresas de hidróxeno aumentaron polo menos un 75% seguindo o anuncio.

A lei reserva os recortes fiscais máis altos para o hidróxeno de verdadeira emisión cero, canalizando os recursos públicos en solucións verdes nunha base "tecnolóxica neutral".  

O incentivo de 3 dólares/kg da Lei de redución da inflación para o hidróxeno sen emisión de carbono fai que o hidróxeno verde sexa máis barato que o gris e estimulará un boom das formas máis rendibles de hidróxeno renovable. Isto tamén significa que o custo do hidróxeno verde importado a Europa podería ser inferior ao que calquera produtor europeo pode igualar.

En Europa, os incentivos para os combustibles baseados en hidróxeno baixo a Directiva de Enerxías Renovables (RED) da UE só están reservados para os chamados Combustibles Renovables de Orixe non Biolóxica ou RFNBO. Estes están feitos de electricidade baixa en carbono mediante un proceso de electrólise. Aínda que os RFNBO ofrecen grandes promesas, non hai razón para crer que serán a única solución ou incluso a máis sostible para proporcionar hidróxeno con cero carbono en toda a UE.

Argumentouse que a Comisión Europea faría ben en comprender e recoñecer o enorme potencial do hidróxeno renovable avanzado derivado da materia prima de residuos sostible e ampliar as fontes de hidróxeno que poden competir baixo o paraugas verde máis aló dos RFNBO. 

propaganda

O hidróxeno renovable pódese facer a partir de varias fontes verdes, incluíndo eólica, solar, nuclear, hidráulica, mareomotriz, xeotérmica e biomasa. Deles, quizais o máis controvertido sexa a biomasa. 

Moitos activistas ecoloxistas teñen unha aversión total ao uso das árbores para xerar enerxía que, segundo afirman, impulsa a deforestación, propoñendo en cambio que as terras agrícolas se dediquen á produción de alimentos en lugar de á produción de combustible.

Non obstante, este, argumentouse, non é o panorama completo: cada vez vemos o enorme potencial do hidróxeno avanzado baseado en biometano a partir de materias primas ultrasustentables como a palla e outros residuos agrícolas. 

Cando a produción está irmandada coa captura e o almacenamento de carbono, en conxunto ofrecen un perfil de sustentabilidade mellor que o do RFNBOS, incluso carbono negativo neto. Ademais, producen grandes volumes de hidróxeno sostible sen emisións cero que axudarán a cumprir os obxectivos xerais da UE en materia de hidróxeno e garantirán que o obxectivo "Repower EU" de producir 35 bcm de biometano se implemente da forma máis sostible e eficiente en carbono posible.

Como parte do Directiva de Enerxías Renovables (RED), a Comisión Europea debería, díxose, redefinir o termo "hidróxeno renovable" a través dunha Acta Delegada da Comisión e abordar se algunha forma de hidróxeno renovable non RFNBO recibirá o mesmo tratamento que as RFNBO. 

O marco actual prioriza moito a comunidade de RFNBOs, que, despois de anos de investimentos e subvencións masivas, distorsionou o mercado.

Unha fonte do sector enerxético dixo: "A UE busca protexer un sector caro que non alcanzará os obxectivos desexados do bloque. Isto está a impedir un mercado aberto para as novas tecnoloxías renovables avanzadas que cambian rapidamente.

Os RFNBO teñen un problema adicional, e ese é o concepto de adicionalidade. A cláusula de "adicionalidade" da RED obriga aos operadores a garantir unha correlación horaria entre a xeración de enerxía eléctrica renovable e a produción de hidróxeno mediante electrólise para garantir o uso estable da rede eléctrica. Debido ao carácter intermitente da electricidade eólica e fotovoltaica, os RFNBO, que se fan con enerxía renovable, só se poden facer en momentos concretos (é dicir, cando sopra o vento) e deben ter a súa capacidade adaptada á enerxía renovable dispoñible para evitar conxestión da rede.

Fontes privilexiadas afirman que a Comisión pode abandonar esta cláusula de "adicionalidade" a favor dun obxectivo mensual que permita que os "RFNBO" se fagan en parte a partir de electricidade baseada en combustibles fósiles.

Despois de numerosos atrasos, esta Acta Delegada da Comisión é agora inminente. Na actualidade, só as RFNBO teñen un mandato especial, pero o hidróxeno renovable defínese de forma máis ampla como o hidróxeno producido mediante a electrólise da auga (nun electrolítico, alimentado por electricidade procedente de fontes renovables), ou mediante a reforma do biogás ou a conversión bioquímica da biomasa, se cumpre os criterios de sustentabilidade establecidos no artigo 29 da Directiva (UE) 2018/2001 do Parlamento Europeo e do Consello. 

A Comisión ten ante ela unha decisión fundamental sobre se aplicar unha visión relativamente restrinxida do futuro do hidróxeno de Europa ou permitir que un amplo conxunto de fontes de hidróxeno renovables e sostibles compitan para ofrecer hidróxeno de emisión cero e rendible.

Comparte este artigo:

EU Reporter publica artigos de diversas fontes externas que expresan unha ampla gama de puntos de vista. As posicións adoptadas nestes artigos non son necesariamente as de EU Reporter.

Trending